هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت و برنامه ریزی در مدیریت امنیت گردشگری ورزشی ایران بود. روش شناسی: پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی و براساس رویکرد تحقیق از نوع آمیخته بود؛ جهت شناسایی عوامل موثر بر مدیریت امنیت گردشگران ورزشی از روش کیفی شامل هفده مصاحبه نیمه ساختار یافته به صورت هدفمند و با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی استفاده شد؛ در این مرحله پرسش نامه ای 31 گویه ای طراحی و ساخته شد. در مرحله دوم پژوهش (بخش کمی) تعداد 240 نفر به عنوان نمونه به پرسش نامه پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی جهت تعیین عامل ها و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم جهت تعیین اثرات گویه ها و عامل های شناسایی شده بر امنیت گردشگران ورزشی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: براساس نتایج بخش کیفی عامل مدیریت و برنامه ریزی به عنوان یکی از مولفه های اصلی موثر برمدیریت امنیت گردشگری ورزشی شناسایی شد؛ همچنین مشخص شد عوامل مدیریت منابع انسانی، مدیریت برگزاری رویداد، مدیریت ریسک، مدیریت بحران و همکاری سازمان های برگزار کننده رویداد به ترتیب به عنوان مهم ترین مولفه های تأثیرگذار بر عامل برنامه ریزی مدیریت امنیت گردشگران ورزشی بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده مدیریت صحیح منابع انسانی و به کارگیری نیروی انسانی ماهر و آموزش دیده جهت برقراری امنیت رویدادهای ورزشی و همچنین برنامه ریزی درست و در نظر گرفتن تمهیداتی مانند، رویکردهای مدیریت ریسک و بحران هنگام برگزاری رویدادهای ورزشی می تواند از طریق افزایش امنیت گردشگران، باعث رضایت و خشنودی گردشگران حاضر در رویدادها شود.

این پژوهش با هدف طراحی یک برنامه ریزی راهبردی جامع برای مدیریت استعدادهای ورزشی کشور عراق انجام شد که ابعاد کلیدی شامل جذب، حفظ، توسعه، مدیریت عملکرد، جبران خدمات و انگیزش ورزشکاران را دربرمی گیرد و در راستای توسعه بلندمدت ورزش حرفه ای است. روش تحقیق ترکیبی (کیفی-کمی) انتخاب شد تا ضمن بهره مندی از عمق مفهومی روش کیفی، دقت آماری روش کمی نیز به کار گرفته شود. در فاز کیفی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 12 خبرگان حوزه ورزش و مدیریت ورزشی انجام شد و تحلیل SWOT و رویکرد مبتنی بر منابع (RBV) به شناسایی مؤلفه ها و چالش های مدیریت استعداد ورزشی در عراق کمک کرد. در فاز کمی، پرسشنامه ای مبتنی بر یافته های کیفی در اختیار 75 مدیر، مربی و کارشناسان ورزشی قرار گرفت و داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل شدند. در بخش کمی، پرسشنامه طراحی شده براساس یافته های کیفی میان 75 مدیر، مربی و کارشناسان ورزشی توزیع و داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری تحلیل شد. نتایج کمی نشان داد که مولفه های کلیدی برنامه ریزی راهبردی شامل جذب و شناسایی استعدادها، حفظ و نگهداشت آنها، مدیریت عملکرد، توسعه فردی و تیمی، جبران خدمات و ایجاد انگیزه، همگی از نظر جامعه آماری اهمیت بالایی دارند و مدل پیشنهادی توانسته است به طور معناداری این ابعاد را پوشش دهد. همچنین اولویت بندی راهبردها براساس تحلیل ماتریس IFE و EFE به تعیین مسیرهای عملیاتی اثربخش کمک کرد.با توجه به پیچیدگی و چندبعدی بودن مدیریت استعداد ورزشی، استفاده از مدل ترکیبی مبتنی بر SWOT و RBV برای برنامه ریزی راهبردی اثربخش است. مدل ارائه شده زمینه ساز توسعه سیستم مدیریت استعدادها در عراق و بهبود عملکرد بلندمدت ورزش حرفه ای است.

هدف از این پژوهش بررسی رویکرد مدیران ارشد ورزشی در اجرای نظام برنامه ریزی و مدیریت جانشین پروری جهت آماده سازی نیروهای بااستعداد درون سازمانی و جذب نیروهای نخبه برون سازمانی برای تصدی سمت های کلیدی و راهبردی است. در این پژوهش برای پیاده سازی این مهم از مدل ستاره هفت نقطه ای راثول استفاده شد. این پژوهش به لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی-توسعه ای است و به لحاظ ماهیت روش، در دسته تحقیقات توصیفی قرار می گیرد. جامعه آماری مدیران کل ستادی وزارت ورزش و جوانان، معاونان آنها و مدیران کل استانی ادارات ورزش و جوانان به تعداد 58 نفرند که همه آنها به صورت کل شمار برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه کیم است، که دارای ضریب آلفای کرونباخ 829/0% است. روایی این پرسشنامه به قضاوت شش نفر از استادان خبره تایید شده است. وضعیت هریک از مولفه ها با به کارگیری آزمون تی وابسته بررسی شده است. نتایج حاصل تفاوت معناداری را بین مولفه های برنامه ریزی و مدیریت جانشین پروری (تعیین خط مشی، ارزیابی کاندیداها، توسعه کاندیداها و ارزیابی سیستم) براساس وضعیت موجود و مطلوب در رویکرد مدیران ارشد ورزشی با سطح معناداری 0001/0=P نشان می دهد. همچنین بین مولفه های ارزیابی شده، توسعه کاندیداها و ارزیابی سیستم جانشین پروری در وضعیت موجود، موقعیت پایین تری نسبت به دیگر مولفه ها دارند.

توریسم به طور عام و توریسم ورزشی به طور خاص با دارا بودن ویژگی صنعت پاک، یکی از منابع درآمدزایی برخی از کشورها قلمداد می گردد. بدیهی است که به منظور بهره برداری از این حوزه از صنعت ورزش، مدیران و دست اندرکاران نیازمند برنامه ریزی دقیقی در سطح استراتژیک و عملیاتی هستند، موضوعی که در استان مازندران به ندرت به آن پرداخته شده است. هدف از تحقیق حاضر، شناسایی و الویت بندی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدات و به دنبال آن تحلیل استراتژی SWOT برای برنامه ریزی استراتژیک صنعت توریسم ورزشی استان مازندران می باشد. بدین منظور 89 نفر از مدیران ارشد اجرایی ورزش استان، مدیران، راهنمایان و افراد مطلع امور گردشگری، کارشناسان ورزشی و نیز خبرگان مدیریت ورزشی که به صورت غیر تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده بودند، پرسشنامه تنظیمی مرتبط با موضوع تحقیق را به طور داوطلبانه تکمیل نمودند. نتایج حاصل از آزمون دوجمله ای نشان داد که متغیرهای شناسایی شده وابسته به عامل های نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدات به ترتیب 13، 29، 20 و 23 مورد بوده اند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون فریدمن نشان داد که شرایط مساعد آب و هوایی و سیستم حمل و نقل به ترتیب به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین نقطه قوت و عدم برگزاری مسابقات و تورنمنت های بین المللی ورزشی با کیفیت مطلوب در استان و امنیت گردشگران ورزشی به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین نقطه ضعف محسوب می شوند. مساعد بودن زمینه برگزاری جشنواره های ورزشی بومی - محلی در استان و بالا بودن قدرت ریسک پذیری جهت ورود به این صنعت در استان به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین فرصت ها تلقی شده و در مقابل، عدم اعمال نظارت موثر بر روند توسعه صنعت توریسم ورزشی در استان و عدم تدوین برنامه ریزی جامع جهت طراحی، ساخت و نگهداری اماکن و فضاهای ورزشی در استان به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین تهدیدات محسوب می شوند. نتیجه کلی تحقیق نشان داد که با شناسایی حوزه های چهارگانه توریسم ورزشی، می توان با تدوین استراتژی های مطلوب به توسعه این رشته در استان کمک نمود. برخی از این استراتژی ها عبارتند از: بهره گیری از توانمندی های نیروی انسانی بومی، برقراری ارتباط مستمر با شهرها و کشورهای همسایه جهت انجام رویدادها، مسابقات و ...، توسعه و رونق ورزش های آبی جهت ورزش قهرمانی و همگانی، ایجاد رویه های مناسب جهت پرهیز از اشاعه تهاجم و تقابل فرهنگی، ایجاد نگرش های اقتصادی مبتنی بر آینده دور جهت ثبات و رونق بازار، توجه به لزوم رقابت با رقبای منطقه ای و بین المللی با تدوین برنامه های دوربرد، توریسم به طور عام و توریسم ورزشی به طور خاص با دارا بودن ویژگی صنعت پاک، یکی از منابع درآمدزایی برخی از کشورها قلمداد می گردد. بدیهی است که به منظور بهره برداری از این حوزه از صنعت ورزش، مدیران و دست اندرکاران نیازمند برنامه ریزی دقیقی در سطح استراتژیک و عملیاتی هستند، موضوعی که در استان مازندران به ندرت به آن پرداخته شده است. هدف از تحقیق حاضر، شناسایی و اولویت بندی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدات و به دنبال آن تحلیل استراتژی SWOT برای برنامه ریزی استراتژیک صنعت توریسم ورزشی استان مازندران می باشد. بدین منظور 89 نفر از مدیران ارشد اجرایی ورزش استان، مدیران، راهنمایان و افراد مطلع امور گردشگری، کارشناسان ورزشی و نیز خبرگان مدیریت ورزشی که به صورت غیر تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده بودند، پرسشنامه تنظیمی مرتبط با موضوع تحقیق را به طور داوطلبانه تکمیل نمودند. نتایج حاصل از آزمون دوجمله ای نشان داد که متغیرهای شناسایی شده وابسته به عامل های نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدات به ترتیب 13، 29، 20 و 23 مورد بوده اند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون فریدمن نشان داد که شرایط مساعد آب و هوایی و سیستم حمل و نقل به ترتیب به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین نقطه قوت و عدم برگزاری مسابقات و تورنمنت های بین المللی ورزشی با کیفیت مطلوب در استان و امنیت گردشگران ورزشی به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین نقطه ضعف محسوب می شوند. مساعد بودن زمینه برگزاری جشنواره های ورزشی بومی - محلی در استان و بالا بودن قدرت ریسک پذیری جهت ورود به این صنعت در استان به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین فرصت ها تلقی شده و در مقابل، عدم اعمال نظارت موثر بر روند توسعه صنعت توریسم ورزشی در استان و عدم تدوین برنامه ریزی جامع جهت طراحی، ساخت و نگهداری اماکن و فضاهای ورزشی در استان به عنوان با اهمیت ترین و کم اهمیت ترین تهدیدات محسوب می شوند. نتیجه کلی تحقیق نشان داد که با شناسایی حوزه های چهارگانه توریسم ورزشی، می توان با تدوین استراتژی های مطلوب به توسعه این رشته در استان کمک نمود. برخی از این استراتژی ها عبارتند از: بهره گیری از توانمندی های نیروی انسانی بومی، برقراری ارتباط مستمر با شهرها و کشورهای همسایه جهت انجام رویدادها، مسابقات و ...، توسعه و رونق ورزش های آبی جهت ورزش قهرمانی و همگانی، ایجاد رویه های مناسب جهت پرهیز از اشاعه تهاجم و تقابل فرهنگی، ایجاد نگرش های اقتصادی مبتنی بر آینده دور جهت ثبات و رونق بازار، توجه به لزوم رقابت با رقبای منطقه ای و بین المللی با تدوین برنامه های دوربرد، تدوین چشم انداز حمایت رسانه ها از توریسم ورزشی، تامین اعتبار از محل های درآمدی جهت توسعه این صنعت، ترغیب بخش خصوصی به سرمایه گذاری در این بخش و عدم رویارویی دولت با آن از طریق طرح های توسعه، تلاش در جهت ایجاد هماهنگی بین نهادهای مختلف دست اندر کار، شفاف سازی مزایای وجود سیاست های کلان همراستا جهت توسعه این بخش و ارائه درخواست از وکلای مردم در مجلس جهت تدوین سیاست های حقوقی مشخص و محکم.